საერთაშორისო დასახელება - torasemide
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა → დიურეზული საშუალებები და პრეპარატები დიურეზული ეფექტით → ძლიერმოქმედი დიურეზული საშუალებები → მარყუჟოვანი დიურეზული საშუალებები

აქტიური ნივთიერება:
1 ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ ტორასემიდს.

ჩვენება
ტორას-დენკ 10 წარმოადგენს დიურეტიკს და ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებას. მიეკუთვნება ეგრეთწოდებული მარყუჟოვანი დიურეტიკების სახელით ცნობილი პრეპარატების ჯგუფს.
ტორას-დენკ 10 გამოიყენება გულის დისფუნქციის (გულის უკმარისობის) გამო ქსოვილებში და სხეულის ღრუებში (ექსუდატი) სითხის დაგროვების პრევენციის და მკურნალობის მიზნით.

მიღების წესი და დოზა:
ტორას-დენკ 10 ყოველთვის მიიღება ექიმის ინსტრუქციის შესაბამისად. რაიმე ეჭვის შეტანის შემთხვევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ტორას-დენკ 10 მიიღება ორალურად.
ტორასემიდის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი იწყება მისი მიღებიდან 1 კვირის შედეგ, ხოლო მისი მაქსიმალური ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი ჩვეულებრივ აღინიშნება დაახლოებით 12 კვირის შემდეგ.
თუ არ არის ექიმის განსხვავებული დანიშნულება, ჩვეულებრივ დოზირება შემდეგია:.
მაშინ მკურნალობა იწყება 5 მგ ტორასემიდი/დღეში და არსებობს შესაბამისი დოზის ტაბლეტებიც. დოზა ჩვეულებრივ არის შემანარჩუნებელი.
ტორას-დენკ 10-ის 1 ტაბლეტი (ექვივალენტური 10 მგ ტორასემიდის) დღეში ინიშნება მაშინ, როდესაც ჩვეულებრივი დოზა 5 მგ ტორასემიდი/დღეში მიღებისას აღარ ვლინდება ადექვატური პასუხი.
ასეთ შემთხვევაში შესაძლებელია ტორას-დენკ 10-ის (ექვივალენტური 10 მგ ტორასემიდის) 1 ტაბლეტის მიღება დღეში. დაავადების სიმწვავიდან გამომდინარე დოზა შეიძლება გაიზარდოს ტორას-დენკ 10-ის 2 ტაბლეტამდე დღეში (ექვივალენტური 20 მგ ტორასემიდის).

უკუჩვენება:
ტორას-დენკ 10 არ გამოიყენება
- მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერება - ტორასამიდის, მსგავსი სტრუქტურის მქონე ნივთიერებების (სულფონილშარდოვანა) ან ტორას-დენკ 10-ის ნებისმიერი ინგრედიენტის მიმართ;
- თირკმლის უკმარისობა, როდესაც არ გამოიყოფა შარდი (ანურია);
- ღვიძლის მძიმე დისფუნქციის შემთხვევებში, როდესაც აღინიშნება გონების დაბინდვა (კომა ან ღვიძლისმიერი პრე კომა);
- დაბალი არტერიული წნევა (ჰიპოტენზია);
- ნორმაზე დაბალი სისხლის მოცულობა სხეულში (ჰიპოვოლემია);
- ნატრიუმის ან კალიუმის დეფიციტი სისხლში (ჰიპონატრემია, ჰიპოკალემია);
- შარდის გამოყოფის შეფერხება (მაგალითად: პროსტატის გადიდების შედეგად გამოწვეული);
- ლაქტაციის პერიოდი;