მოქმედი ნივთიერება: მებენდაზოლი კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიჰელმინთური საშუალება. ჩვენებები:
ვერმოქსს იყენებენ ჭიების ერთეული და შერეული ინვაზიების სამკურნალოდ: ენტერობიოზი, ტრიქურიოზი, ასკარიდოზი, ანკილოსტომოზი, ნეკატორიოზი, Enterobius vermicularis ( ნემატოდა/მახვილა) - ენტერობიოზი; Trichuris trichiura (ტრიქოცეფალუსი); Ascaris lumbricoides (დიდი მრგვალი ჭია); Ancylostoma duodenale, Necator americanus (ანკილოსტომა); Strongyloides stercoralis, Taenia spp. (ლენტისებრი ჭია).
მიღების წესი და დოზირება:
ენტერობიოზი: პერორალურად მისაღებად ინიშნება 1 ტაბ. ერთხელ დღეში.
რადგან ხშირად ადგილი აქვს განმეორებით ინვაზიებს Enterobius vermicularis, რეკომენდებულია მკურნალობის განმეორება 2-4 კვირის შემდეგ, განსაკუთრებით ინვაზიის სალიკვიდაციო პროგრამების ჩატარების დროს.
ასკარიდოზი, ტრიქურიოზი, ანკილოსტომოზი და შერეული ინვაზიები:
1 ტაბ. 2-ჯერ დღეში დილას და საღამოს 3 დღის განმავლობაში თანმიმდევრობით. პრეპარატი მოზრდილებს და ბავშვებს ენიშნებათ ერთნაირი დოზით.
ტენიოზი და სტრონგილოიდოზი: მოზარდებში - 2 ტაბ. 2-ჯერ დღეში 3 დღის განმავლობაში თანმიმდევრობით. ამ შემთხვევაში დიდი დოზების მიუხედავად გვერდითი მოვლენები იშვითად აღინიშნება.
ბავშვებში - 1 ტაბ. 2-ჯერ დღეში 3 დღის განმავლობაში თანმიმდევრობით.
პრეპარატის მკურნალობის პროცესში დიეტის დაცვა და საფაღარათო საშუალებების მიღება რეკომენდებული არ არის.
უკუჩვენებები:
*ვერმოქსის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარეა ავადმყოფებში.
ორსულობა და ლაქტაცია:
მებენდაზოლს ახასიათებს ემბრიოტოქსიკურობა და ტერატოგენობა.
ორსულობის დროს მებენდაზოლის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოქმედების პოტენციურ რისკს, განსაკუთრებით ორსულობის I ტრიმესტრში.
ლაქტაციის პერიოლში ვერმოქსი სიფრთხილით ენიშნებათ, რადგან არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის დედის რძეში გადასვლის შესახებ.
განსაკუთრებული მითითებები:
1 წლამდე ასაკის ბავშვებში, კრუნჩხვების განვითარბის გამო, მებენდაზოლის გამოყენება ნებადართული არ არის, რადგან არ არსებობს მონაცემები მათი უსაფრთხოების შესახებ.