საერთაშორისო დასახელება - zuclopenthixol
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ცენტრალური ნერვული სისტემა → ფსიქოტროპული საშუალებები → ნეიროლეფსიური (ანტიფსიქოზური) საშუალებები
შემადგენლობა
ტაბლეტები 2 მგ 10 მგ
საშუალო წონა 62 მგ 93 მგ
დიამეტრი 5 მმ 6 მმ
ფორმა მრგვალი, ორმაგად ამობურცული,
ფერი მკრთალი- მოვარდისფრო-
ვარდისფერი მოყავისფრო თითოეული ტაბლეტი შეიცავს ზუკლოპენტიქსოლის დიჰიდროქლორიდს იმ რაოდენობით რომელიც შეესაბამება ზუკლოპენტიქსოლის 2 მგ-ს და 10 მგ-ს. ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას.

ჩვენებები
მწვავე და ქრონიკული შიზოფრენია და სხვა ფსიქოზური მოშლილობები, განსაკუთრებით ჰალუცინაციებთან, პარანოიდულ ბოდვასთან და აზროვნების მოშლილობასთან ერთად, ასევე აჟიტაციური მდგომარეობისას, გაძლიერებული მოუსვენრობისას და აგრესიულობისას.
მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზის მანიაკალური ფაზა.
გონებრივი ჩამორჩენილობა, რომელსაც თანსდევს ფსიქომოტორული აგზნება, აჟიტაცია და მოქმედების სხვა დარღვევები.
სენილური ჭკუასუსტობა, რომელსაც თან სდევს პარანოიდული იდეები, ცნობიერების დარღვევა, დეზორიენტაცია, ქცევის დარღვევა.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატის დოზები უნდა ინდივიდუალურად შერჩეულ იქნას თითოეული პაციენტისათვის, მისი მდგომარეობის შესაბამისად. როგორც წესი, თავდაპირველად უნდა დაინიშნოს მცირე დოზები, რომლებიც შემდგომ სწრაფად უნდა გაიზარდოს ოპტიმალურ ეფექტურ დონემდე კლინიკური ეფექტის შესაბამისად.
შიზოფრენიის მწვავე შეტევა, სხვა მწვავე ფსიქოზური მოშლილობები; გამოხატული აჟიტაცია და მანია. როგორც წესი 10-50 მგ დღეში.
გამოხატული მოშლილობებისას და საშუალო სიმძიმის მდგომარეობებისას საწყისი დოზა 20 მგ/დღეში აუცილებლობის შემთხვევაში იზრდება 10-20 მგ-თი 2-3 დღის შუალედით დღეში 75 მგ-მდე და მეტი.
ქრონიკული ფსიქოზური მდგომარეობები შიზოფრენიისას და სხვა ქრონიკული ფსიქოზებისას. დოზა შეადგენს 20-40 მგ/დღეში.
ოლიგოფრენიით დაავადებული პაციენტების შემთხვევაში. როგორც წესი – 6-20 მგ/დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 25-40 მგ-მდე დღეში
აჟიტაცია და ცნობიერების დარღვევა პაციენტებში სენილური დარღვევებით.
როგორც წესი – 2,6 მგ/დღეში (სასურველია მიღებულ იქნას საღამოს), აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10-20 მგ-მდე დღეში.

გვერდითი მოვლენები
ნერვული სისტემის თვალსაზრისით. შესაძლებელია ექსტრაპირამიდული სიმპტომების განვითარება, განსაკუთრებით მკურნალობის საწყისს ეტაპზე. უმრავლეს შემთხვევაში ისინი კორიგირდება დოზირების შემცირებით და/ან ანტიპარკინსონური პრეპარატების დანიშვნით. მაგრამ დასახელებული პრეპარატების რეგულარული პროფილაქტიკური გამოყენება არ არის რეკომენდირებული. იშვიათ შემთხვევებში ხანგრძლივი თერაპიისას პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს დაგვიანებული დისკინეზია. ანტიპარკინსუნოლი პრეპარატები არ აუქმებენ მის სიმპტომებს. რეკომენდირებულია დოზირების შემცირება, ან თუ ეს შესაძლებელია, თერაპიის შეწყვეტა.
ფსიქიკური მოქმედების მხრივ. ძილიანობა საწყის სტადიაზე.
ვეგეტატიური ნერვული სისტემისა და გულისა და სისხლძარღვების სისტემის მხრივ. სიმშრალე პირის ღრუში, აკომოდაციის დარღვევა, შარდის შეკავება, ყაბზობა, ტახიკარდია, ორტოსტატიკური ჰიპოტენზია და თავბრუსხვევა.
ღვიძლის მხრივ. იშვიათად შეიმჩნევა მცირე ცვლილებები ღვიძლის სინჯებში.

უკუჩვენება
ალკოჰოლით მწვავე მოწამვლა, ბარბიტურატებით და ოპიატებით; კომატოზური მდგომარეობა.
სიფრთხილის ზომები. კლოპიქსოლმა შეიძლება იმოქმედოს ავტომანქანის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. ამიტომ თერაპიის დასაწყისში აუცილებელია სიფრთხილის გამოჩენა იმ დრომდე, სანამ არ იქნება განსაზღვრული მკურნალობაზე პაციენტის რეაქცია.
ხანგრძლივი თერაპიისას აუცილებელია ჩატარდეს პაციენტის მდგომარეობის დეტალური კონტროლი. განსაკუთრებული სიფრთხილით კლოპიქსოლი უნდა დაენიშნოს პაციენტებს რომელთაც აწუხებს კრუნჩხვითი სინდრომი, ქრონიკული ჰეპატიტი და გულისა და სისხლძარღვების დაავადებები.
კლოპიქსოლის დანიშვნა არ არის რეკომენდირებული ორსულობისას და ძუძუთი ბავშვის კვებისას.